σαν σημερα ΤΟ ΜΗΝΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟ

31 Οκτωβρίου 1833γεννιέται ο Αλεξάντρ Μποροντίν, ρώσος συνθέτης, χημικός. «Πρίγκιψ Ιγκόρ»



Βακελίτης
Το 1907, ο Βέλγος χημικός Leo Hendrik Baekeland (Νοεμβριος 1863-1944) ανακαλύπτει τον βακελίτη, πολυμερές προϊόν αντίδρασης φορμαλδεΰδης και φαινόλης, το πρώτο εμπορικά διαθέσιμο πλαστικό. Οι εξαιρετικές μηχανικές και μονωτικές δυνατότητες του βακελίτη, τον έκαναν ένα πολύτιμο υλικό ειδικά για τη βιομηχανία ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών ειδών, αλλά και πλήθους άλλων προϊόντων.

30 Οκτωβρίου 1895 γεννιέται ο Γερμανός Χημικός Gerhard Domagk. Ανακάλυψε την αντιβακτηριακή δράση του prontosil- προδρόμου των σουλφαμίδων (1938)- το οποιο χρησιμοποιησε για πρώτη φορά σε ανθρώπινο οργανισμό με επιτυχία το 1935, στην προσπάθειά του να σώσει από βέβαιο θάνατο τη μικρότερη κόρη του η οποία είχε μολυνθεί από στρεπτόκοκκο. Για την ανακάλυψη αυτή τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας - Ιατρικής το 1939. Όμως στην τελετή της απονομής των βραβείων, στη Στοκχόλμη, ο Ντόμαγκ δεν μπόρεσε να πάει. Ο Führer, με διάταγμά του της 31 Ιανουαρίου 1937 είχε απαγορεύσει σε «όλους τους πολίτες του Ράιχ» να δέχονται αναγνωρίσεις από το Κληροδότημα Νόμπελ

10 Οκτωβρίου 1731 γεννιέται ο Χένρι Κάβεντις (Henry Cavendish) που ανακάλυψε το υδρογόνο

Από el.wikipedia.org/

Ο Χένρι Κάβεντις (Henry Cavendish) (10 Οκτωβρίου 1731 – 24 Φεβρουαρίου 1810) ήταν Βρετανός επιστήμονας, που διακρίθηκε για τη συνεισφορά του στη Φυσική και στη Χημεία.

Η ανακάλυψη του υδρογόνου

Στον Κάβεντις αποδίδεται γενικώς η ανακάλυψη του υδρογόνου, επειδή είχε περιγράψει την πυκνότητα του «εύφλεκτου αέρα» που σχημάτιζε νερό όταν καιγόταν, στη δημοσίευσή του "On Factitious Airs" (1766). Ο Αντουάν Λαβουαζιέ επανέλαβε αργότερα το πείραμα και έδωσε στο στοιχείο το όνομα με το οποίο είναι σήμερα γνωστό.

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ

Νομπελ χημείας 2011

Στοκχόλμη

«Δεν υπάρχουν ημι-κρύσταλλοι, υπάρχουν μόνο ημι-επιστήμονες», τον κορόιδευαν κάποτε κορυφαίοι συνάδελφοί του. Φέτος, όμως, ο Ισραηλινός επιστήμονας Nτάνιελ Σέχτμαν παίρνει την εκδίκησή του κερδίζοντας το Νόμπελ Χημείας. Οι ημικρύσταλλοί του, που φαινόταν κάποτε να παραβιάζουν τους νόμους φύσης, βρίσκουν σήμερα πληθώρα εφαρμογών.

Η ανακάλυψη του Σέχτμαν το 1982 άλλαξε θεμελιωδώς τον τρόπο που βλέπουμε τη στερεά ύλη, επισημαίνει στην απόφασή της η Σουηδική Ακαδημία Επιστημών. Μέχρι τότε, οι επιστήμονες πίστευαν ότι τα άτομα σε όλους τους κρυστάλλους διατάσσονται σε επαναλαμβανόμενα μοτίβα.

Ο Σέχτμαν, όμως, είδε στο ηλεκτρονικό του μικροσκόπιο κρυστάλλους των οποίων η δομή θύμιζε αραβουργήματα, με μοτίβα που δεν επαναλαμβάνονται ποτέ.

Στη φύση, αυτοί οι ημικρύσταλλοι παρατηρήθηκαν μόλις το 2009. Όπως διαπιστώθηκε υπάρχουν σε ένα κράμα ατσαλιού που φημίζεται για την αντοχή του και χρησιμοποιείται για παράδειγμα σε νυστέρια και βελόνες της οφθαλμοχειρουργικής.

Οι επιστήμονες πειραματίζονται τώρα με ημικρυσταλλικές αντικολλητικές επιστρώσεις για τηγάνια, ημικρυσταλλικά μονωτικά και φωτοδιόδους, τα γνωστά LED.

«Αισθάνομαι υπέροχα» σχολίασε ο Ντάνιελ Σέχτμαν λίγο μετά την ανακοίνωση του νικητή στη Στοκχόλμη.

Ο ερευνητής γεννήθηκε στο Τελ Αβίβ. Είναι σήμερα 70 ετών και εργάζεται ως καθηγητής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Χάιφα.

Απεριοδικά μωσαϊκά: Η χρυσή τομή στη φύσηΗ μεγάλη στιγμή ήρθε για τον Σέχτμαν τον Απρίλιο του 1982, όταν εργαζόταν στην Ουάσινγκτον. Ένα πρωί είδε στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο κρυστάλλους με πενταγωνική συμμετρία.

Όλοι οι κρυσταλλογράφοι πίστευαν τότε ότι αυτό ήταν αδύνατο, όπως το να προσπαθείς να φτιάξεις μια μπάλα ποδοσφαίρου που αποτελείται μόνο από εξάγωνα, αντί από έναν συνδυασμό εξαγώνων και πενταγώνων.

Πίστευαν επίσης ότι όλοι οι κρύσταλλοι έχουν περιστροφική συμμετρία -δηλαδή η ατομική δομή τους φαίνεται ίδια από όποια πλευρά κι αν την κοιτάξεις.

«Είπα σε όλους όσους ήταν έτοιμοι να ακούσουν κάτι τέτοιο ότι είχα ένα υλικό με πενταγωνική συμμετρία. Όλοι γέλασαν» θυμάται ο Σέχτμαν.

Όταν τελικά δημοσίευσε την ανακάλυψη το 1984, έγινε αντικείμενο χλευασμού. Ο Λίνους Πόλινγκ, βραβευμένος δύο φορές με το Νόμπελ, τον χλεύαζε χαρακτηρίζοντάς τον «ημι-επιστήμονα».

Η δικαίωση ήρθε τελικά το 1987, όταν Γάλλοι ερευνητές κατάφεραν να δημιουργήσουν ημικρυστάλλους αρκετά μεγάλους ώστε να μελετηθούν με κρυσταλλογραφία ακτίνων-Χ.

Σήμερα, τα μοτίβα των ημικρυστάλλων ονομάζονται απεριοδικά μωσαϊκά. Μοιάζουν πολύ με τα αραβικά μωσαϊκά, όπως αυτά στην Αλάμπρα, τα οποία είναι μεν κανονικά -υπακούουν σε μαθηματικούς κανόνες- δεν επαναλαμβάνονται όμως ποτέ.

Όταν οι επιστήμονες περιγράφουν αυτά τα απεριοδικά μοτίβα, χρησιμοποιούν μια έννοια γνωστή από τα μαθηματικά και τις τέχνες: τη χρυσή τομή, δηλαδή μια «χρυσή» αναλογία αποστάσεων

Γνωστή για την αρμονία και την ομορφιά της, η χρυσή τομή εμφανίζεται αν κανείς συγκρίνει τις αποστάσεις ανάμεσα στα άτομα των ημικρυστάλλων.

 

Η δομή των ημικρυστάλλων είναι όμοια με τα αραβικά μωσαϊκά της Αλάμπρα  

 πηγή Newsroom ΔΟΛ

γιγαντιαία μόρια άνθρακα

 .

Τα μεγαλύτερα μόρια άνθρακα που έχουν εντοπιστεί ποτέ ανακαλύφθηκαν στο... διάστημα από Καναδούς, Αμερικανούς και Γάλλους επιστήμονες.




Oπως αναφέρεται στην έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Science», πρόκειται για τον λεγόμενο «τρίτο τύπο» άνθρακα που αποτελείται από τρισδιάστατα σφαιρικά μόρια σε μέγεθος μπάλας ποδοσφαίρου (bucky-balls) και εντοπίστηκαν τυχαία όταν οι επιστήμονες αναζητούσαν κάτι άλλο χρησιμοποιώντας το υπέρυθρο τηλεσκόπιο «Σπίτσερ» της NASA.
Αντίθετα με τον γραφίτη και το διαμάντι (τους άλλους δύο τύπους άνθρακα που συναντώνται ευρέως στη Γη), τα γιγάντια μόρια άνθρακα είχαν δημιουργηθεί μόνο σε επιστημονικά εργαστήρια πριν από 25 χρόνια και η ύπαρξή τους δεν είχε ποτέ αποδειχτεί στο σύμπαν έως τώρα.
Οι ερευνητές εντόπισαν τον άνθρακα «τρίτου τύπου» σε ένα νέφος κοσμικής σκόνης που περιβάλλει ένα μακρινό άστρο στον ουρανό του νοτίου ημισφαιρίου, σε απόσταση περίπου 6.500 ετών φωτός από τη Γη.



Πηγή: http://mystikos-planitis.blogspot.com/2010/07/blog-post_24.html

βραβεία ΝΟΜΠΕΛ Χημείας

ΒΡΑΒΕΙΑ ΝΟΜΠΕΛ απο τη wikipedia

Τα «Βραβεία Νόμπελ» ιδρύθηκαν με κληροδότημα του Άλφρεντ Νόμπελ και απονέμονται κάθε Νοέμβριο σ’ εκείνους που κατά το προηγούμενο έτος πρόσφεραν ,μεγάλες υπηρεσίες στην ανθρωπότητα ή εργάστηκαν για τη συναδέλφωση των λαών και την ειρήνη.

1900

Βραβεία Νόμπελ Χημείας, 1900
Έτος	Όνομα	Εθνικότητα	Θέμα
1901	Γιάκομπους Ένρικους βαν'τ Χοφ	Ολλανδός	"για την ανακάλυψη των νόμων της χημικής δυναμικής και της ωσμωτικής πίεσης διαλυμάτων"
1902	Χέρμαν Έμιλ Φίσερ	Γερμανός	"για τις εργασίες του επί των συνθέσεων της ζάχαρης και της πουρίνης"
1903	Σβάντε Άουγκουστ Αρρένιους	Σουηδός	"για τη θεωρία της ηλεκτρολυτικής διάστασης (βλ. ιόν)"
1904	Σερ Γουίλιαμ Ράμσεϊ	Βρετανός	"για την ανακάλυψη των ευγενών αερίων στον αέρα"
1905	Γιόχαν Φρίντριχ Βίλελμ Άντολφ φον Μπέγιερ	Γερμανός	"για τις εργασίες του επί των οργανικών βαφών και των υδροαρωματικών ενώσεων"
1906	Ανρί Moυασάν	Γάλλος	"για την μελέτη και απομόνωση του στοιχείου φθόριο και για τον ηλεκτρικό λέβητα που πήρε το όνομά του"
1907	Έντουαρντ Μπύχνερ	Γερμανός	"για τη βιοχημική του έρευνα και για την ανακάλυψη της ζύμωσης άνευ κυττάρων"
1908	Σερ Έρνεστ Ράδερφορντ	Βρετανός	"για τις έρευνές του επί της αποικοδόμησης των στοιχείων και της χημείας ραδιενεργών ουσιών"
1909	Βίλελμ Όστβαλντ	Γερμανός	"για τις εργασίες του επί της κατάλυσης και τις έρευνές του επί της χημικής ισορροπίας και της ταχύτητας των αντιδράσεων"

1910

Βραβεία Νόμπελ Χημείας, 1910
Έτος	Όνομα	Εθνικότητα	Θέμα
1910	Ότο Βάλαχ	Γερμανός	"για την εργασία του στο πεδίο των αλκαλικών ενώσεων"
1911	Μαρία Κιουρί	Πολωνή, Γαλλίδα	"για την ανακάλυψη των στοιχείων ράδιο και πολώνιο, και τη μελέτη της επί του ραδίου"
1912	Βικτόρ Γκρινιάρ	Γάλλος	"για την ανακάλυψη του αντιδραστηρίου Γκρινιάρ"
	Πωλ Σαμπατιέ	Γάλλος	"για τη μέθοδο της υδρογονοποίησης οργανικών ενώσεων"
1913	Άλφρεντ Βέρνερ	Ελβετός	"για την εργασία του πάνω στη σύνδεση ατόμων σε μόρια"
1914	Θίοντορ Γουίλιαμ Ρίτσαρντς	Αμερικανός	"για τους υπολογισμούς του ατομικού βάρους μεγάλου αριθμού στοιχείων"
1915	Ρίχαρντ Μ. Βίλστετερ	Γερμανός	"για την έρευνά του επί των φυτικών χρωστικών ουσιών"
1918	Φριτς Χάμπερ	Γερμανός	"για τη σύνθεση της αμμωνίας"

1920

Βραβεία Νόμπελ Χημείας, 1920
Έτος	Όνομα	Εθνικότητα	Θέμα
1920	Βάλτερ Χ. Νερνστ	Γερμανός	"για την εργασία του στη Θερμοδυναμική"
1921	Φρέντερικ Σόντι	Βρετανός	"για την εργασία του στη Χημεία της ραδιενέργειας και στην έρευνα των ισοτόπων"
1922	Φράνσις Γουίλιαμ Άστον	Βρετανός	"για την ανακάλυψη των ισοτόπων σε ένα μεγάλο αριθμό μη ραδιενεργών στοιχείων και για τη διατύπωση του κανόνα των ακεραίων"
1923	Φριτς Πρεγκλ	Αυστριακός	"για την εφεύρεση της μεθόδου μικροανάλυσης των οργανικών ουσιών"
1925	Ρίχαρντ Άντολφ Σιγκμόντι	Γερμανός	"για την επίδειξη της ετερογενούς φύσεως των κολλοειδών και των μεθόδων που χρησιμοποιήθηκαν"
1926	Τέοντορ Σβέντμπεργκ	Σουηδός	"για την εργασία του πάνω στα συστήματα διασκορπισμού"
1927	Χάινριχ Ότο Βίλαντ	Γερμανός	"για τις έρευνές του στα χολικά οξέα και στις σχετιζόμενες ουσίες"
1928	Άντολφ Ότο Βίνταους	Γερμανός	"για την έρευνά του πάνω στις στερόλες και τη σχέση τους με τις βιταμίνες"
1929	Άρθουρ Χάρντεν, Χανς Καρλ Άουγκουστ Σίμον φον Όιλερ-Τσέλπιν	Βρετανός/Σουηδός	"για τις έρευνές τους στη ζύμωση της ζάχαρης και στα ένζυμα"

1930

Βραβεία Νόμπελ Χημείας, 1930
Έτος	Όνομα	Εθνικότητα	Θέμα
1930	Χανς Φίσερ	Γερμανός	"για τις έρευνές του επί της αιμίνης και της χλωροφύλλης"»
1931	Καρλ Μπος, Φρίντριχ Μπέργκιους	Γερμανοί	"για τις συνεισφορές τους στις χημικές μεθόδους υψηλών πιέσεων"
1932	Ίρβινγκ Λάνγκμουιρ	Αμερικανός	"για τις εργασίες του επί της χημείας επιφανειών"
1934	Χάρολντ Κλέιτον Γιουρέι	Αμερικανός	"για την ανακάλυψη του δευτερίου"
1935	Φρεντερίκ Ζολιό, Ιρέν Ζολιό-Κιουρί	Γάλλοι	"για τη σύνθεση νέων ραδιενεργών στοιχείων"
1936	Πέτρους (Πίτερ) Γιόζεφους Βίλελμους Ντέμπιγιε	Ολλανδός	"για τις εργασίες του επί της μοριακής δομής μέσω μελετών των διπολικών ροπών και της περίθλασης των ακτίνων-Χ και των ηλεκτρονίων στα αέρια"
1937	Γουόλτερ Νόρμαν Χέιγουορθ	Βρετανός	"για τις εργασίες του επί των υδατανθράκων και της βιταμίνης C"
	Πάουλ Κάρερ	Ελβετός	"για τις εργασίες του επί των καροτινοειδών, φλαβινών και των βιταμινών A και Β2"
1938	Ρίχαρντ Κουν	Γερμανός	"για τις εργασίες του επί των καροτινοειδών και των βιταμινών"
1939	Άντολφ Φρίντριχ Γιόχαν Μπούτεναντ	Γερμανός	"για τις εργασίες του επί των ορμονών φύλου"
	Λέοπολντ Ρουζίτσκα	Γιουγκοσλάβος/Ελβετός	"για τις εργασίες του επί των πολυμεθυλενίων και ανωτέρων τερπενίων"

1940

Βραβεία Νόμπελ Χημείας, 1940
Έτος	Όνομα	Εθνικότητα	Θέμα
1943	Γκεόργκε ντε Χέβεσι	Ούγγρος	"για τις εργασίες του επί της χρήσης των ισοτόπων ως ανιχνευτών για την μελέτη χημικών διεργασιών"The Nobel Prize in Chemistry 1943. Nobelprize.org (ανακτήθηκε 2008-10-06 )</ref>
1944	Όττο Χαν	Γερμανός	"για την ανακάλυψη της σχάσης βαρέων πυρήνων"
1945	Αρτούρι Ίλμαρι Φίρτανεν	Φινλανδός	"για τις έρευνές του επί της γεωργικής χημείας και τις χημείας των τροφίμων"
1946	Τζέιμς Μπάτσελερ Σάμνερ	Αμερικανός	"για την ανακάλυψη ότι τα ένζυμα μπορούν να κρυσταλλωθούν"
	Τζον Χάουαρντ Νόρθροπ, Γουέντελ Μέρεντιθ Στάνλεϊ	Αμερικανοί	"για την παρασκευή ενζύμων και πρωτεϊνών ιών σε καθαρή μορφή".
1947	Σερ Ρόμπερτ Ρόμπινσον	Βρετανός	"για τις έρευνές του επί των φυτικών παραγώγων, ιδιαίτερα των αλκαλοειδών"
1948	Άρνε Βίλελμ Κάουριν Τισέλιους	Σουηδός	"για τις έρευνές του επί της ηλεκτροφόρησης και ανάλυσης προσρόφησης"
1949	Γουίλιαμ Φράνσις Ζιόκ	Αμερικανός/Καναδός	"για τις συνεισφορές του στο πεδίο της χημικής θερμοδυναμικής"

1950

Βραβεία Νόμπελ Χημείας, 1950
Έτος	Όνομα	Εθνικότητα	Θέμα
1950	Όττο Πάουλ Χέρμαν Ντίλς, Κουρτ Άλντερ	Δυτικογερμανοί	"για την ανακάλυψη και ανάπτυξη της διενικής σύνθεσης (αντίδραση Ντιλς-Άλντερ)"
1951	Έντουιν Μάτισον ΜακΜίλαν, Γκλεν Θίοντορ Σίμποργκ	Αμερικανοί	"για τις ανακαλύψεις στη χημεία των υπερουράνιων στοιχείων"
1952	Άρτσερ Τζον Πόρτερ Μάρτιν, Ρίτσαρντ Λόρενς Μίλλινγκτον Σύντζ	Βρετανοί	"για την ανακάλυψη της χρωματογραφίας κατανομής"
1953	Χέρμαν Στάουντινγκερ	Δυτικογερμανός	"για τις ανακαλύψεις του στο πεδίο της μακρομοριακής χημείας"
1954	Λάινους Καρλ Πόλινγκ	Αμερικανός	"για τις έρευνές του επί της φύσης του χημικού δεσμού"
1955	Βενσάν ντι Βινιό	Αμερικανός	"για τις εργασίες του επί των ενώσεων του θείου, και συγκεκριμένα για την πρώτη σύνθεση πολυπεπτιδικής ορμόνης"
1956	Σερ Σάιριλ Νόρμαν Χίνσελγουντ, Νικολάι Νικολάεβιτς Σεμένοφ (Никола́й Никола́евич Семёнов)	Βρετανός, Σοβιετικός	"για τις έρευνές τους επί των μηχανισμών των χημικών αντιδράσεων"
1957	Βαρόνος Αλεξάντερ Τοντ	Βρετανός	"για τις εργασίες του επί των νουκλεοτιδίων και των συνενζύμων τους"
1958	Φρέντερικ Σέιντζερ	Βρετανός	"για τις εργασίες του επί της δομής των πρωτεϊνών, και συγκεκριμένα της ινσουλίνης"
1959	Γιάροσλαβ Χεϊρόφσκι	Τσεχοσλοβάκος	"για την ανακάλυψη και ανάπτυξη των πολαρογραφικών μεθόδων ανάλυσης"

1960

Βραβεία Νόμπελ Χημείας, 1960
Έτος	Όνομα	Εθνικότητα	Θέμα
1960	Γουίλαρντ Φρανκ Λίμπι	Αμερικανός	"για τη μέθοδο χρήσης του άνθρακα-14 για ραδιοχρονολόγηση"
1961	Μέλβιν Κάλβιν	Αμερικανός	"για τις έρευνές του επί της αφομοίωσης του διοξειδίου του άνθρακα από τα φυτά"
1962	Μαξ Φέρντιναντ Πέρουτς, Τζον Κάουντερι Κέντριου	Βρετανοί	"για τις μελέτες τους επί των δομών των σφαιρικών πρωτεϊνών"
1963	Καρλ Τσίγκλερ, Τζούλιο Νάτα	Δυτικογερμανός, Ιταλός	"για τις ανακαλύψεις τους σχετικά με τα πολυμερή"
1964	Ντόροθι Κράουφουτ Χότζκιν	Βρετανίδα	"για τους προσδιορισμούς των δομών σημαντικών βιοχημικών ουσιών με τεχνικές ακτίνων-X"
1965	Ρόμπερτ Μπερνς Γούντγουορντ	Αμερικανός	"για τα επιτεύγματά του στην οργανική σύνθεση"
1966	Ρόμπερτ Σάντερσον Μάλικεν	Αμερικανός	"για τις εργασίες του επί των χημικών δεσμών και της ηλεκτρονιακής δομής των μορίων"
1967	Μάνφρεντ Άιγκεν, Ρόναλντ Τζορτζ Ρέιφορντ Νόρις, Τζορτζ Πόρτερ	Δυτικογερμανός, Βρετανοί	"για τις μελέτες των υπερταχέων χημικών αντιδράσεων"
1968	Λαρς Ονσάγκερ	Αμερικανός/Νορβηγός	"για την ανακάλυψη των σχέσεων οι οποίες φέρουν το όνομά του"
1969	Ντέρεκ Χάρολντ Ρίτσαρντ Μπάρτον, Όντ Χάσσελ	Βρετανός, Νορβηγός	"για τις συνεισφορές τους στην ανάπτυξη της έννοιας της διαμόρφωσης"

1970

Βραβεία Νόμπελ Χημείας, 1970
Έτος	Όνομα	Εθνικότητα	Θέμα
1970	Λουί Φ. Λελουάρ	Αργεντινός	"για την ανακάλυψη των γλυκονουκλεοτιδίων και του ρόλου τους στη βιοσύνθεση των υδατανθράκων"
1971	Γκέραρντ Χέρτζμπεργκ	Καναδός	"για τις συνεισφορές του επί της ηλεκτρονιακής δομής και γεωμετρίας των μορίων, και ειδικά των ελεύθερων ριζών"
1972	Κρίστιαν Μπ. Ανφίνσεν	Αμερικανός	"για τις εργασίες του επί της ριβονουκλεάσης"
	Στάνφορντ Μουρ, Ουίλιαμ Χ. Στάιν	Αμερικανοί	"για τη συνεισφορά τους στην κατανόηση της διασύνδεσης χημικής δομής και καταλυτικής δραστικότητας του μορίου της ριβονουκλεάσης"
1973	Έρνστ Όττο Φίσερ, Τζέφρεϊ Ουίλκινσον	Δυτικογερμανός, Βρετανός	"για τις εργασίες τους επί της χημείας των οργανομεταλλικών ενώσεων"
1974	Πολ Τζ. Φλόρι	Αμερικανός	"για τις θεμελιώδεις εργασίες του, θεωρητικές και πειραματικές, επί της φυσικοχημείας των μακρομορίων"
1975	Τζον Ουόρκαπ Κόρνφορθ	Αυστραλός/Βρετανός	"για τις εργασίες του επί της στερεοχημείας των ενζυμικώς καταλυόμενων αντιδράσεων"
	Βλαντιμίρ Πρέλογκ	Κροάτης/ Ελβετός	"για τις έρευνές του επί της στερεοχημείας των οργανικών μορίων και αντιδράσεων"
1976	Ουίλιαμ Ναν Λίπσκομπ, ο νεότερος	Αμερικανός	"για τις μελέτες του επί των δομών των βορανίων"
1977	Ιλιά Πριγκοζίν	Βέλγος	"για τις συνεισφορές του στη θερμοδυναμική εκτός ισορροπίας"
1978	Πίτερ Ντ. Μίτσελ	Βρετανός	"για τη διατύπωση της χημειοσμωτικής θεωρίας"
1979	Χέρμπερτ Σ. Μπράουν, Γκέοργκ Βίτιγκ	Αμερικανός, Δυτικογερμανός	"για την ανάπτυξη της χρήσης ενώσεων που περιέχουν βόριο και φωσφόρο σε αντιδραστήρια οργανικής σύνθεσης"

1980

Βραβεία Νόμπελ Χημείας, 1980
Έτος	Όνομα	Εθνικότητα	Θέμα
1980	Πολ Μπεργκ	Αμερικανός	"για τις θεμελιώδεις του έρευνες επί της βιοχημείας των νουκλεϊνικών οξέων, κατά κύριο λόγο επί του ανασυνδυασμένου DNA"
	Γουόλτερ Τζίλμπερτ,Φρέντερικ Σέιντζερ	Αμερικανός, Βρετανός	"για τις συνεισφορές τους σχετικά με τον προσδιορισμό των αλληλουχιών των βάσεων στα νουκλεϊνικά οξέα"
1981	Κενίτσι Φουκούι (福井謙一), Ρόαλντ Χόφμαν	Ιάπωνας, Αμερικανός	"για τις θεωρίες τους σχετικά με την πορεία των χημικών αντιδράσεων"
1982	Ααρών Κλαγκ	Νοτιαφρικανός/Βρετανός	"για την ανάπτυξη της κρυσταλλογραφικής ηλεκτρονιακής μικροσκοπίας"
1983	Χένρι Τόουμπ	Αμερικανός	"για τις εργασίες του επί των μηχανισμών των αντιδράσεων μεταφοράς ηλεκτρονίων"
1984	Ρόμπερτ Μπρους Μέριφιλντ	Αμερικανός	"για την ανάπτυξη μεθοδολογίας χημικής σύνθεσης επί στερεάς μήτρας"
1985	Χέρμπερτ Α. Χάουπτμαν, Τζερόμ Καρλ	Αμερικανοί	"για τα επιτεύγματά τους στην ανάπτυξη απευθείας μεθόδων για τον προσδιορισμό των κρυσταλλικών δομών"
1986	Ντάντλεϊ Ρ. Χέρσμπαχ, Γιουάν Τ. Λι (李遠哲), Τζον Σ. Πολάνι	Αμερικανός, Αμερικανός/Ταϊβανέζος, Καναδός	"για τις συνεισφορές τους σχετικά με τη δυναμική θεμελιωδών χημικών διεργασιών"
1987	Ντόναλντ Τζ. Κραμ, Τσαρλς Τζ. Πέντερσεν, Ζαν-Μαρί Λεν	Αμερικανοί, Γάλλος	"για την ανάπτυξη και χρήση μορίων με αλληλεπιδράσεις, εξειδικευμένες λόγω δομής, υψηλής εκλεκτικότητας"
1988	Γιόχαν Ντάιζενχοφερ, Ρόμπερτ Χιούμπερ, Χάρτμουτ Μίχελ	Δυτικογερμανοί	"για τον προσδιορισμό της τρισδιάστατης δομής ενός φωτοσυνθετικού κέντρου αντιδράσεων"
1989	Σίντεϊ Όλτμαν, Τόμας Ρ. Τσεχ	Καναδός/Αμερικανός, Αμερικανός	"για την ανακάλυψη των καταλυτικών ιδιοτήτων του RNA"

1990

Βραβεία Νόμπελ Χημείας, 1990
Έτος	Όνομα	Εθνικότητα	Θέμα
1990	Ελάιας Τζέιμς Κόρεϊ	Αμερικανός	"για την ανάπτυξη της θεωρίας και μεθοδολογίας της οργανικής σύνθεσης"
1991	Ρίτσαρντ Ρ. Ερνστ	Ελβετός	"για τις συνεισφορές του στην ανάπτυξη του πυρηνικού μαγνητικού συντονισμού (NMR) υψηλής ανάλυσης"
1992	Ρούντολφ Α. Μάρκους	Αμερικανός	"για τις συνεισφορές του στη θεωρία μεταφοράς ηλεκτρονίων στα χημικά συστήματα"
1993	Κάρι Μούλις, Μάικλ Σμιθ	Αμερικανός, Καναδός	"για τις συνεισφορές τους στην ανάπτυξη μεθόδων στα πλαίσια της Χημείας με βάση το DNA"
1994	Τζορτζ Α. Όλαχ	Ούγγρος/Αμερικανός	"για τις συνεισφορές του στη χημεία των καρβοκατιόντων"
1995	Πάουλ Τζ. Κρούτσεν, Μάριο Τζ. Μολίνα, Φ. Σέργουντ Ρόουλαντ	Ολλανδός, Μεξικανός, Αμερικανός	«για τις εργασίες τους επί της ατμοσφαιρικής χημείας, με έμφαση στην καταστροφή του όζοντος»
1996	Ρόμπερτ Κερλ, Ρίτσαρντ Σμόλεϊ, Σερ Χάρολντ Κρότο	Αμερικανοί, Βρετανός	"για την ανακάλυψη των φουλερενίων"
1997	Πολ Ντ. Μπόιερ, Τζον Ε. Γουόκερ	Αμερικανός, Βρετανός	"για τη διευκρίνιση του υποκείμενου ενζυμικού μηχανισμού της σύνθεσης της τριφωσφορικής αδενοσίνης"
	Γιένς Κ. Σκου	Δανός	"για την ανακάλυψη ενός ενζύμου μεταφοράς ιόντων, της Na+K+-ATPάσης"
1998	Ουόλτερ Κον	Αμερικανός	"για την ανάπτυξη της θεωρίας συναρτησιοειδούς πυκνότητας (DFT)"
	Τζον Α. Ποπλ	Βρετανός	"για την ανάπτυξη υπολογιστικών μεθόδων στην Κβαντική χημεία"
1999	Αχμέντ Χ. Ζιουέλ	Αιγύπτιος/Αμερικανός	"για τις μελέτες του επί των μεταβατικών καταστάσεων των χημικών αντιδράσεων με τη χρήση Φασματοσκοπίας φεμτοδευτερολέπτου"

2000

Βραβεία Νόμπελ Χημείας, 2000
Έτος	Όνομα	Εθνικότητα	Θέμα
2000	Άλαν Τζ. Χίγκερ, Άλαν Τζ. Μακ Ντάιαρμιντ, Χιντέκι Σιρακάουα (白川英樹)	Αμερικανός, Αμερικανός/Νεοζηλανδός, Ιάπωνας	"για την ανακάλυψη και ανάπτυξη των αγώγιμων πολυμερών"
2001	Γουίλιαμ Σ. Νόουλς, Ριότζι Νογιόρι (野依良治)	Αμερικανός, Ιάπωνας	"για τις εργασίες τους επί των χειρόμορφα καταλυόμενων αντιδράσεων υδρογόνωσης"
	Κ. Μπάρι Σάρπλες	Αμερικανός	"για την εργασία του επί των χειρόμορφα καταλυομένων αντιδράσεων οξείδωσης"
2002	Κουρτ Βίτριχ, Τζον Μπ. Φεν, Κοΐτσι Τανάκα (田中耕一)	Ελβετός, Αμερικανός, Ιάπωνας	"για την ανάπτυξη μεθόδων ταυτοποίησης και δομικής ανάλυσης βιολογικών μακρομορίων"
2003	Πήτερ Άγκρε, Ρόντρικ ΜακΚίνον	Αμερικανοί	"για ανακαλύψεις σχετικά με τα κανάλια στις κυτταρικές μεμβράνες"
2004	Ααρών Σικανόβερ, Άβραμ Χέρσκο και Ίργουιν Ρόουζ	Ισραηλινοί, Αμερικανίδα	"για την ανακάλυψη της απόπτωσης των πρωτεϊνών με τη διαμεσολάβηση της ουβικιτίνης"
2005	Ιβ Σοβέν, Ρόμπερτ Χ. Γκραμπς , Ρίτσαρντ Σροκ	Γάλλος, Αμερικανοί	"για την ανάπτυξη της μεθόδου της μετάθεσης στην οργανική σύνθεση"
2006	Ρότζερ Κόρνμπεργκ	Αμερικανός	"για την έρευνά του σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο τα κύτταρα αντιγράφουν γενετικές πληροφορίες που χρησιμοποιούνται στον οργανισμό"
2007	Γκέραρτ Ερτλ	Γερμανός	"για τη μελέτη των χημικών διαδικασιών σε επιφάνειες στερεών"
2008	Οσάμου Σιμομούρα, Μάρτιν Τσόλφι, Ρότζερ Τσιεν	Ιάπωνας, Αμερικανοί	"για την ανακάλυψη και την ανάπτυξη της πράσινης φθορίζουσας πρωτεΐνης, GFP"
2009	Βενκατραμάν Ραμακρισνάν, Τόμας Στέιτζ, Αντά Γιόναθ	Βρετανός, Αμερικανός, Ισραηλινή	"για τις μελέτες στη δομή και τη λειτουργία του ριβοσώματος"

2010

Βραβεία Νόμπελ Χημείας, 2010
Έτος	Όνομα	Εθνικότητα	Θέμα
2010	Ρίτσαρντ Χεκ, Έι-Ίτσι Νεγκίσι, Ακίρα Σουζούκi	Αμερικανός, Ιάπωνας, Ιάπωνας	"για τις διασταυρούμενες συζεύξεις που καταλύονται από παλλάδιο στην οργανική σύνθεση"